Ang presidente ng McKnight Foundation na si Tonya Allen ay nakipag-usap kay Chanda Smith Baker sa podcast Mga pag-uusap kay Chanda. Ibinahagi niya ang kanyang personal na kuwento, pati na rin ang mga pananaw sa kapangyarihan at kung paano matutugunan ng pagkakawanggawa ang makasaysayang sandali na ito sa pamamagitan ng pagsentro sa reparative justice. Narito ang ilang mga highlight:
1. "Ang karakter ang nagpapadurog sa iyo, hindi ang kapangyarihan."
Tinitingnan ng maraming tao ang kapangyarihan bilang katiwalian, ngunit hinahamon ni Tonya ang paniwala na iyon at hinihikayat tayo na huwag mahiya sa paggamit ng ating personal, institusyonal, at kolektibong kapangyarihan upang lumikha ng pantay at makabuluhang pagbabago.
2. “Ang iniisip ng karamihan ng mga tao na matapang ay malamang na kailangan, kaya hindi ito mapanganib… para itong isang pangunahing gusali para makapagbago."
Mula sa pagbabago ng klima hanggang sa hustisya ng lahi, ang mga hamon na kinakaharap natin ngayon ay nangangailangan ng matapang at mapanlikhang solusyon. Tinatalakay ni Tonya kung bakit niya tinatanggap ang pagiging isang risk-taker at ang kahalagahan ng pagiging komportable sa hindi komportable sa paglalakbay patungo sa higit na pagkakapantay-pantay sa lipunan.
3. “Ang pagkakawanggawa ay ang pagmamahal ng mga tao.”
Ipinakilala si Tonya sa konsepto ng pagkakawanggawa ng kanyang lola, na malugod na tinatanggap ang mga kapitbahay sa kanyang tahanan kapag sila ay nahaharap sa kahirapan at ipinakita kung paano natin sama-samang responsibilidad na mahalin at pangalagaan ang ating mga komunidad.
4. “Alam natin na ang ang mga taong pinaka-mahina ay natatamaan ng pinakamahirap, kung gayon bakit ang ating mga solusyon, sa totoo lang, ay reparative – hindi lamang pantay-pantay?”
Makakatulong ang Philanthropy na lumikha ng mga kundisyon para sa mas malaking katarungan, ngunit kakailanganin nito ang sektor na maging mas makabago. Ang mga hindi pagkakapantay-pantay sa lipunan, tulad ng agwat ng yaman ng lahi, ay bumababa kapag namumuhunan ang pagkakawanggawa direkta sa mga tao at sa mga komunidad.
5. "Paano ko ibinabagsak ang maraming mga hadlang hangga't maaari upang ang mga tao ay makalikha ng mga hakbang na bato?"
Ibinahagi ni Tonya kung ano ang nag-udyok sa kanya na magtrabaho sa pagkakawanggawa at kung paano, para sa kanya, ito ay hindi tungkol sa pera – ito ay tungkol sa paggamit ng aming institusyonal na pribilehiyo upang lumikha ng mga kondisyon para sa pagbabago. Hinihikayat niya ang mga foundation na lumabas sa kanilang mga comfort zone, pagsamahin ang mga linya sa pagitan ng pagkakawanggawa at komunidad, at ayusin ang mga nasa labas ng nonprofit na sektor upang makahanap ng matibay na solusyon.
6. “Pinipilit kaming isang bansa na harapin ang isyung ito tungkol sa lahi, ngunit mayroon lang kaming maikling window.”
Habang tinatalakay ang pagtutuos ng lahi at kaguluhang sibil sa Minneapolis at Saint Paul, sinasalamin ni Tonya ang kanyang trabaho sa Detroit sa panahon ng Great Recession at idiniin na mayroon tayong isang window ng pagkakataon na gumawa ng pagbabagong pagbabago – ngunit mabilis itong nagsasara. Hinihimok niya tayo na panagutin ang mga pinuno ng negosyo, pundasyon, at mambabatas sa mga pangakong ginawa nila.
7. "Hindi namin kailangan ng mga kaalyado sa closet."
Ipinapaalala sa amin ni Tonya na mahirap i-deconstruct ang mga system na hindi mo ginawa at kailangan ng mga puti na "gawin ang trabaho." Ang pagbuo ng isang mas makatarungan at patas na Minnesota ay hindi basta-basta mahuhulog sa mga Black at brown na tao. Ang mga puti ay kailangang matuto, magbasa, at makakuha ng mas buong pag-unawa sa kasaysayan at trauma ng lahi sa bansang ito at kumilos sa mga sandaling ito ang pinakamahalaga.
